Gece ve Mevsim


Gece yaralı mevsim manasız.. Gözüme bakıp ağlayan tatlı yalanlar.. Hislerimin tarifi yok çıkışı var çıkası yok.. Nedensizce mutluluk ölüme sevgi nefrete unutuluş.. Kelebekler biriktirmek yüreğinde aşk için uçan yaralanan yeniden ayağa kalkan.. Herkesten farklı hislerin dönüşümlerin sen bir başkası değilsin.. Görebildiğinden fazlasını görmek sadece senin gördüğünü bilmek.. Gereksizdi evet ama ben hep sustum.. Çözümlenemeyen bir denklem çözülürse burkulur çözülürse unutulur.. Hep o gizemin arkasında kalan umutlarım.. Hayaller çaresizlik değil kur ! Korkma gül güçlü görün.. Ömrün toplamda bir saniye biliyor musun ? Çektiğimiz acı kadar insanmışız.. Yaş denen bir kavram kavramsızca ne çok büyümüşüz.. Bunca söz, şiir, şarkı boşlukta kayıp olmamalı.. Unutma ! Neden unutmaya çabalıyorsun ? Unutma güzel çirkin ne kalmışsa çirkini de güzel yap.. Her insan bir aynadır biz bilemedik başkasına yakıştırdıklarımızın bizden geldiğini.. Ama anladık ki sessizlik büyük bir gürültü.. Yazarak anlatamadıklarım sustuklarım... Neyse yıldızlar da ne güzel parlıyor değil mi ?

-Bahar Kara-

Felsefik Sessizlik

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İnstagram